Foto's afbouw ASCON-site Lemelerberg
Op alle lokaties was natuurlijk een schouwing geweest, maar op de Lemelerberg kon de zware kraanwagen de ASCON-site niet bereiken, ondanks de maatregelen die werden genomen zoals PSP-platen ed. dit kwam doordat de zware kraanwagen zich keer op keer ingroef.
Een lichtere kraan wagen lukte het wel om boven te komen, zij het met veel moeite. Echter de kraandrijver besloot toen hij boven was, de kraanwagen te draaien, zodat hij makkelijk weg kon. Tijdens dit draaien kwam de kraanwagen weer vast te zitten. Inmiddels was het al 19.30 uur en donker, dus onverantwoord om door te gaan. Hierdoor was de klus die voor één dag was gepland, al een dag uitgelopen.
Voor de volgende morgen werd een firma die PSP-platen legt besteld. Deze firma legt de platen, zet de kraan op de goede plek en neemt vervolgens de platen weer mee. (Vakmanschap is Meesterschap).
Inmiddels is het alweer 10.30 uur en ontstaat er toch wat wrevel tussen de uitvoerder van de Fa. Electron en de kraandrijver over de verloren dag. De mast op de Lemelerberg is van het buis-type en heeft een lengte van 50 meter. Na het uitschuiven van de kraan, blijkt de kraan te kort te zijn (er wordt geen jip gebruikt). Volgens de kraandrijver mag dit geen probleem zijn.
De kraan machinist wil de kleine mast in zijn geheel oppakken en de Fa. Electron gaat hiermee accoord. Twee kettingen met een breeksterkte va 10 ton worden om de mast geslagen. Het hijsblok hangt nu ongeveer 6 meter boven het punt waar de kettingen om de mast zijn geslagen. Omdat de Fa. Electron verwacht dat de mast zal knikken omdat het aangrijpunt van de kettingen te laag ligt, waardoor de mast onder een hoek zal gaan hangen wordt in overleg met de kraandrijver besloten om een stuk touw, bij het hijsblok, om de mast te slaan, zodat de mast recht op zal blijven hangen. Tijdens het omhoog takelen van de nast blijkt dit ook juist te zijn. De mast wordt door de kraan met tuien en al buiten de omheining gebracht en men gaat de mast naar beneden brengen. De bedoeling is om de mast tussen het hek en de kraan te leggen. Nu blijkt al snel hoe fout het was om het touw te monteren. Bij het laten zakken van de mast kan het hijsblok zich niet van de mast verwijderen en komen de krachten op een gegeven moment helemaal op het touw te staan. Dus hoe verder de mast naar beneden gaat hoe groter de krachten op het touw worden. Het touw heeft een breeksterkte van ongeveer 1 ton en omdat het tweemaal om de mast is geslagen, zal de breeksterkte maximaal 2 ton zijn. Echter de mast weegt meer dan 5 ton.
Doordat de mast aan de andere zijde op de grond steunt, zal de kracht die op het touw komt te staan meer dan 3 ton zijn, omdat boven in de mast boven het punt waar het touw en kettingen zitten het kraaiennest en de antennes zitten. Als het touw knapt, zal de mast door het gewicht van het kraaiennest en de antennes zeker breken op het punt waar de kettingen zijn gemonteerd. Bij het breken zal het bovendeel op de kraan vallen, waar zich ook de kraandrijver bevindt. De kraandrijver is zich schijnbaar niet bewust van dit gevaar en laat de mast heel langzaam naar beneden zakken, terwijl de krachten op het touw steeds meer toenemen. Ik overleg met de uitvoerder van de Fa. Electron en we informeren de kraandrijver via de radio over de situatie. We besluiten om de mast zo snel als mogelijk is naar beneden te laten gaan om de tijd dat de gevaarlijke situatie bestaat zo kort mogelijk te houden (terug draaien van de situatie is niet meer mogelijk). Op een bepaald moment begint het touw te werken en staat op het punt te breken, waarna we de kraandrijver een signaal geven om de mast gecontroleerd te laten vallen en met geweld komt de mast op de grond tercht zonder verder veel schade aan te richten en gelukkig zonder ongelukken. De kraandrijver moest echter wel even bijkomen van de schrik.
Hoewel het afbreken van de masten en het verwijderen onder de verantwoording van de ARBO-functionaris van de Fa. Electron vallen, had ik van te voren wel contact gehad met de BIB en de ARBO-functionaris van de onderdelen waaronder de locaties vielen Maar verdere acties waren gelukkig niet nodig, hoewel hier maar weer blijkt, hoe een ongeluk in een klein hoekje kan zitten.
De apparatuur was al verwijderd in de periode dat de kraanwagen vast zat. Hierna kon de mast worden gedemonteerd, kon de kraan vertrekken en de mast en apparatuur worden afgevoerd. Dit ging gelukkig zonder problemen.
Tijdens de werkzaamheden was er regelmatig contact met de mensen die nog in Vught waren.
Ook hier bleek niet alles van een leeien dakje te gaan. In de eerste dagen was al geconstateerd dat de Amerikanen, die de mast destijds hebben laten neerzetten, i.v.m. plaatsen van kruisraketten op Woensdrecht, zich slecht hadden geïnformeerd over het grondplan. Zij hadden een betonblok met een gewicht van ongeveer 1 ton direct op de sterkstroomkabel van de ASCON-bunker geplaatst. Het verwijderen van dit blok leverde gelukkig geen problemen op. Het verwijderen van een ander blok zorgde ervoor dat de waterleiding op het terrein kapot werd getrokken, omdat een betonblok bovenop de waterleiding was geplaatst.